Beste burgemeester
Beste algemeen directeur en bestuursleden van de gemeente
Beste (oud-) bestuursleden en medewerkers van KCS Machelen
Beste sponsors
Beste oud-spelers
Beste oud-trainers
Beste supporters
Beste sympathisanten
Beste voetballiefhebbers tout court
Uiteraard een heel warm welkom aan elk van jullie!
Dit was een vrij indrukwekkend lijstje van genodigden, maar evenzeer een indrukwekkend parcours dat KCS Machelen de afgelopen eeuw heeft afgelegd. Zonder er een geschiedenisles van te willen maken, neem ik u graag even mee op een ‘trip down memory lane’.
Het voetbal als belangrijkste bijzaak ter wereld heeft altijd begeesterd. Dat is vandaag zo, maar dat was 100 jaar geleden ook al het geval. We schrijven begin jaren 20 als Jean-Baptiste De Roover, Jef Cloetens en Frans Verbruggen als piepjonge studenten, maar vooral als Machelaars in hart en nieren, er veel voor voelen om de voetbalgezinde jongeren binnen de gemeente te verenigen. Op 12 juni 1921 werd de idee omgezet in de praktijk en werd Cercle Sportif Machelen boven de doopvont gehouden.
Met de toekenning van het stamnummer 628 door de Voetbalbond is de club in notoir gezelschap: Machelen werd opgericht net nà Dessel Sport en net vòòr Tubize. Toch clubs die, weliswaar op een ander niveau, ook naam en faam hebben gemaakt in de Belgische voetballerij.
Trainingen en wedstrijden werden in het prille begin georganiseerd in de Strijtemstraat, gelegen tussen de huidige Jan Moensstraat en de Woluwelaan. Van de Stadionstraat of de Heirbaan was toen nog lang geen sprake.
In de eerste decennia was er voor Machelen niet meer weggelegd dan een anonieme rol in de lagere provinciale reeksen, maar dat veranderde in het voorjaar van 1957, toen blauw-wit de poort naar de nationale afdelingen openbeukte en uitkwam in wat vandaag 2de amateur heet. Het zou helaas bij die ene keer blijven. Op vandaag is het seizoen 1957-1958 nog altijd het sportieve hoogtepunt. Vanaf 1960 begon de zwanenzang met degradatie na degradatie.
Tien jaar later werd het verval dankzij enkele toenmalige bestuursleden een halt toegeroepen met de bouw van het Jean-Baptiste Derooverstation, genoemd naar een van die studenten – weet u nog – die het ondertussen tot burgervader had geschopt.
De verhuis naar de Stadionstraat gaf zowel de club als de gemeente plots nationale grandeur. Op zondag 23 augustus 1970 werd het stadion feestelijk ingehuldigd met de wedstrijd Anderlecht-Valenciennes. Bij paars-wit stond toen de 19-jarige Gilles Van Binst aan de aftrap. Met als klap op de vuurpijl een wedstrijd tussen de veteranen van Machelen en de nationale veteranen als voorprogramma. Bij Machelen maakten onder meer Miel Gobbens, Roger Pionet, Fons Heyndels en de gebroeders De Block de dienst uit, terwijl de nationale veteranen met onder andere Rie Meert, Vic Mees en Rik Coppens toch ook schoon volk op de been brachten. De nationale kranten kwamen destijds inkt te kort om de gebeurtenissen luister bij te zetten.
Om u een idee te geven van de tijdsgeest: een ticket voor de tribune voor beide wedstrijden kostte toen 100 Belgische Franken.
Een jaar later mocht Machelen opnieuw aanschuiven aan de feestdis: het bestond dan 50 jaar en kreeg de titel ‘Koninklijke’ toegeëigend. Vanuit de gemeente werd niets aan het toeval overgelaten: in het weekend van 26 en 27 juni 1971 kleurde Machelen blauw en wit met een eucharistieviering ter nagedachtenis van de overleden KCS-leden, een ballonwedstrijd, een jubileumbal in feestzaal Nova en een optocht met alle plaatselijke verenigingen. Namen daar aan deel en doen op vandaag zeker nog een belletje rinkelen: biljartclub Floreal, toneelkring Comedia en koersvereniging de Krumme Juniors.
Verenigingen die stuk voor stuk hun thuisbasis hadden in café Floreal in de Hansoulstraat, waar mijn grootouders, Francine Verhulst en voormalig penningmeester Jean Binst, tot 1985 de plak zwaaiden.
Sindsdien is KCS Machelen uitgegroeid tot een stabiele tweedeprovincialer met, in een veel recenter verleden, een promotie naar eerste provinciale als zeldzame uitschieter. Met dank aan trainer Peter Mommaert, maar vooral mede dankzij Frederic Demeyer, die de club met maar liefst 30 doelpunten een gala-avond bezorgde in dancing Carré in Willebroek als laureaat van de Zilveren Voetbal. We schrijven dan al voorjaar 2003.
In 2007 besloot de club om op sportief vlak een totaal andere koers te varen. Het ging een samenwerking aan met Diegem Sport, die erin bestond dat KCS de jeugdwerking overhevelde naar de buren, die op hun beurt in ruil de jongeren die nog niet tijd rijp waren voor de toenmalige derde klasse, lieten doorstromen naar ons fanionelftal. Deze politiek oogstte in eerste instantie groeipijnen, maar ook lof, en pas een aantal jaar later sportief succes. Het is 10 mei 2012 als Machelen in een testwedstrijd om de titel tegen Melsbroek komaf maakt met het vagevuur van derde provinciale. Uitgerekend op het veld van Diegem Sport. De cirkel was, zowel voor de club als voor de toenmalige spelers, rond.
In 2016 nam de club afscheid van het nostalgische Derooverstadion en nam het haar intrek in een aantal containers langs de Heirbaan, in afwachting van de oplevering van de Bosveldsite die we al vijf seizoenen onze thuishaven mogen noemen, maar ook en vooral een complex waar vele accommodaties uit de omgeving bij verbleken, en dat ons als bestuur moet inspireren om keihard te blijven werken om van KCS Machelen een toonaangevende club in de regio te maken.
Waarmee ik meteen ook een bruggetje sla naar het tweede en laatste deel van mijn discours.
Het feit dat ik hier vandaag voor jullie sta, op 1 dag na 100+1 jaar na de stichting, is immers de verdienste van een heel aantal mensen. Vanzelfsprekend te veel om op te noemen, maar als uithangborden van de club wil ik toch graag alle voorzitters bij naam noemen. In chronologische volgorde: Jef Cloetens, Jules Janssens, Albert Van Asbroeck, Jef Huenaerts, Rik Dewandeleer en Daniël Binst.
Vele van de mensen die mee de geschiedenis hebben bepaald, zijn vandaag helaas niet meer onder ons, maar de oudste ex-speler die nog in leven is en na zijn actieve carrière ook de rol van secretaris op zich nam, mocht vandaag niet ontbreken. Hij is inmiddels 89 jaar, maar ademt nog steeds blauw en wit: Jef Verhulst.
Verdienen het evenzeer om in de bloemetjes gezet te worden: de leden van alle gemeentebesturen door de jaren heen voor hun logistieke steun, onze commerciële partners voor hun financiële steun, en alle vaste en losse medewerkers om elke dag opnieuw hun hart en ziel in de club te steken. In naam van de voorzitter en mezelf de grootst mogelijke dankuwel aan elk van jullie!
Dames en heren, eindigen wil ik doen met de leuze die destijds in het programmaboekje van ons gouden jubileum stond en die mijn kernboodschap van vandaag perfect samenvat in 3 woorden:
“Lang leve KCS Machelen!”
Kris Binst
